Huidige context

In tegenstelling tot het basisbedrag van de gezinsbijslag - dat onder bepaalde wettelijk gedefinieerde voorwaarden verschuldigd is tot de leeftijd van 25 jaar - wordt de zorgtoeslag maar toegekend tot de ontvanger 21 jaar is.

De leeftijdsgrens voor deze hulp creëert zowel directe discriminatie (op basis van leeftijd) als indirecte discriminatie (op basis van handicap) tegen een bijzonder kwetsbare groep.

Bovendien kon deze leeftijdsgrens destijds gerechtvaardigd worden door een context die ondertussen veranderd is en niet langer relevant is.

Schending van de fundamentele rechten

De steun voor personen met een handicap – waaronder de verhoging van de gezinsbijslag – is onbetwistbaar een instrument voor het realiseren van de fundamentele rechten die worden beschermd door het VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap, inzonderheid het recht op onderwijs en op inclusie in de samenleving.

Het systeem van de zorgtoeslag zorgt voor discriminatie als de ontvanger een student van ouder dan 21 jaar is, die het recht op de toeslag verliest en ook geen recht heeft op federale toelagen voor personen met een handicap omdat die niet voldoet aan de toekenningscriteria.

Aanbevelingen van Unia

1. Unia roept de overheden op om deze dubbele discriminatie weg te werken en bijgevolg de leeftijdsgrens voor de verhoging van de gezinsbijslag gelijk te stellen met die voor de gewone kinderbijslag. 
2. Unia roept op tot een hervorming van het volledige systeem voor de financiële ondersteuning van een handicap, met het oog op een grotere coherentie en het garanderen van continuïteit in de financiële ondersteuning van personen met een handicap.

Naar een hervorming van het bestaande systeem

Het systeem van de zorgtoeslag benadrukt de inconsistentie van de criteria die toegang geven tot de verschillende financiële steunmaatregelen voor mensen met een handicap.

Unia roept op tot een globale hervorming van het hele systeem van financiële steunmaatregelen voor mensen met een handicap.