Hof van beroep Brussel (Franstalig), 4 september 1987
In de zin van artikel 3 van de wet van 30 juli 1981 tot bestraffing van bepaalde door racisme of xenofobie ingegeven daden, betekent het begrip “rassendiscriminatie” de onderscheiden, uitsluitingen, beperkingen of voordelen die gesteund worden op het ras, de huidskleur, de afkomst of de nationale of etnische afstamming, die als doel of als gevolg hebben de erkenning, het genot of de uitoefening van de gelijkheidsvoorwaarden van mensenrechten en fundamentele vrijheden, te vernietigen of in het gedrang te brengen.
De gelijkheid van behandeling wordt echter slechts geschonden indien het onderscheid willekeurig is, m.a.w. indien zij elke objectieve en redelijke rechtvaardiging mist. Het is niet strijdig met de principes van gelijke rechten en fundamentele vrijheden om een beleid aan te kleven ten gunste van nationale onderdanen, en in zekere mate, van verwante staten, zowel op geografisch als op cultureel vlak, en dat zelfs niet strijdig is om bepaalde in een voormalig gunstige conjunctuur toegekende voordelen te beperken. Het aanzetten tot haat of tot misprijzen van bepaalde personen wegens hun etnisch toebehoren of hun huidskleur is rassendiscriminatie of segregatie.
Lidmaatschap van een vereniging die op duidelijke en herhaalde wijze de arbitraire terugzending van bepaalde niet-Europese inwijkelingen naar hun land van herkomst nastreeft en die de Belgische bevolking tot haat en misprijzen ten opzichte van deze personen ophitst, kan bijvoorbeeld een inbreuk uitmaken op artikel 3 van de wet van 30 juli 1981.
Gedaagden kunnen niet worden veroordeeld. De omstreden geschriften zijn weliswaar weinig hoffelijk ten aanzien van migranten, maar het aanzetten tot discriminatie maakt niet de hoofdactiviteit van de vereniging uit.
Opmerking: Met deze uitspraak bevestigt het Hof de beslissing van de lagere rechter (Corr. Brussel, 26 mei 1986).
Downloads
Vergelijkbare rechtspraak Hof van beroep Brussel (Franstalig), 4 september 1987
Correctionele rechtbank Brussel (Franstalige), 26 februari 2014
Leden van de spoorwegpolitie werden beschuldigd van geweld tegenover daklozen en mensen zonder papieren. De incidenten vonden plaats tussen 8 januari en 26 november 2006. In totaal werden een vijftiental personen het slachtoffer van onterende en gewelddadige handelingen. Het gedrag ten aanzien van bepaalde slachtoffers was ingegeven door racistische motieven die een verzwarende omstandigheid vormden. De vordering van het Centrum was ontvankelijk en gegrond.