Twee verpleegsters werken voor een dienst belast met gezondheidszorg en promotie in een groot aantal scholen (zowel binnen vrij als officieel onderwijs). Op een bepaald ogenblik komen ze werken met een hoofddoek, hoewel het intern reglement elke veruiterlijking verbiedt van een teken dat wijst op een geloofsovertuiging of een levensbeschouwing.

Een kleuteronderwijzeres voelt zich gediscrimineerd in vergelijking met haar vastbenoemde collega’s. Ze meent dat ze nooit voor een vaste benoeming in aanmerking kwam, omdat ze steeds voor korte periodes werkt in scholen die onder verschillende inrichtende machten, scholengroepen of scholengemeenschappen vallen. Ze is dus pluralistisch ingesteld, wat kan worden ​beschouwd als een levensovertuiging.

Een wiskundeleerkracht spant een kortgeding aan omdat, in tegenstelling tot haar vorige school in het officieel stadsonderwijs, bij de nieuwe aanwijzing in drie scholen, het dragen van de hoofddoek verboden wordt. De rechter meent dat de principes van neutraliteit die voor dit type van onderwijs decretaal geregeld zijn moeten nageleefd worden en de veruiterlijking van deze neutraliteit zelfs als een wezenlijke en bepalende beroepsverseiste kan beschouwd worden. De directie mocht zich op het neutraliteitspincipe beroepen om de hoofddoek te verbieden.