Een dame van Turkse afkomst postuleert voor een job bij een reisagentschap. Haar kandidatuur wordt niet weerhouden en later zal ze er in slagen om een schriftelijk bewijs terug te vinden van de reden van de weigering. Bij een tweede sollicitatie, voor een andere job, wordt ze aangenomen. De relatie met haar diensthoofd verloopt bijzonder moeilijk en uiteindelijk wordt ze ontslagen. De rechtbank meent dat er wel degelijk sprake is van discriminatie bij de eerste sollicitatie maar dat er geen sprake is van pesten wegens haar afkomst noch van discriminatie bij het ontslag.