In deze bijdrage analyseren we de rechtspraak over racistische en andere haatdragende uitlatingen op het werk. Vooreerst gaan we na welke grenzen in een werkcontext kunnen worden gesteld aan de vrije meningsuiting. We bekijken zowel de algemene grenzen die doorwerken in de werkcontext als de specifieke grenzen die eigen zijn aan de werkcontext.  Daaruit blijkt dat er in een werkcontext meer begrenzingen mogelijk zijn aan de vrije meningsuiting dan in het gewone openbare leven. Daarna gaan we na in welke mate racistische en andere haatdragende uitlatingen op sociale media beschermd worden als onderdeel van het privéleven. 

Het arbeidshof bevestigt een vonnis van de arbeidsrechtbank. Het ontslag, omwille van organisatorische problemen, van een vrouw – die sinds juni 2016 quasi de hele tijd afwezig was wegens ziekte –was gerechtvaardigd.

Het ontslag van een man die werkte voor een huisvestingsmaatschappij was niet discriminatoir, maar het gevolg van een reeks functioneringsproblemen.