Datum: 18 oktober 2023

Instantie: arbeidshof Luik

Criterium: gezondheidstoestand en handicap

Actiedomein: werk

Feiten   

Een man werkte in zelfstandig dienstverband voor een bedrijf. In 2003 kreeg hij een ernstige aandoening (kanker) waardoor hij herhaaldelijk afwezig was. In 2014 moest hij worden geopereerd. In 2015 werd de man aangeworven in vast dienstverband. Hij moest van het bedrijf verplicht aansluiten bij een aantal verzekeringen (meer bepaald groepsverzekeringen).

In 2017 vroeg de man een tussenkomst bij de verzekering, maar die werd geweigerd omdat de man niet aan de voorwaarden voldeed. De verzekeraar kwam niet tussen wanneer de arbeidsongeschiktheid het gevolg was van een vooraf bestaande aandoening.

De man overleed in 2018 en zijn echtgenote begon een juridische procedure tegen het bedrijf op grond van de Antidiscriminatiewet. Ze vroeg van het bedrijf een vergoeding die overeenstemde met de vergoeding die de verzekeraar had moeten betalen.

Beslissing

Er is geen directe discriminatie, op grond van de gezondheidstoestand, door de werkgever. De uitsluiting gebeurde door de verzekeraar, niet door de werkgever, en was bovendien gerechtvaardigd op grond van de principes van de verzekering (het risico moet ontstaan na het afsluiten van het contract).

Er is geen indirecte discriminatie, op grond van de gezondheidstoestand, door de werkgever. De vrouw had geargumenteerd dat de werkgever geen gewaarborgd inkomen wilde uitkeren en als argument hiervoor de beslissing van de verzekeraar gebruikte.  Maar de werkgever had zich nooit rechtstreeks verbonden tot het uitkeren van een gewaarborgd inkomen. De werkgever had zich enkel verbonden tot het betalen van de verzekeringspremie.

Ten slotte is er geen weigering van redelijke aanpassingen. Een redelijke aanpassing is een maatregel die wordt getroffen om een persoon met een handicap in staat te stellen toegang te hebben tot, deel te nemen aan en vooruit te komen in de aangelegenheden waarop de Antidiscriminatiewet van toepassing is. Een gewaarborgd inkomen valt niet onder de definitie van redelijke aanpassingen.

Het arbeidshof besloot: “het is volstrekt disproportioneel om van een werkgever te verlangen dat die het risico van inkomensverlies, dat is voorzien in een collectieve verzekeringspolis, op zich zou nemen wanneer de gezondheidstoestand van de werknemer maakt dat hij er geen aanspraak op heeft.”

Unia was geen betrokken partij.

Afgekort: Arbh. Luik, afd. Neufchâteau, 18-10-2023 – rolnummer 2022/AU/44