Ouders spannen op grond van het Vlaamse Decreet (10 juli 2008) een vordering tot staking aan tegen de Vlaamse Gemeenschap en de school van hun zoon wegens weigering tot redelijke aanpassing voor een persoon met een handicap. De betwisting gaat over een tekort aan tolkuren Vlaamse Gebarentaal. De rechtbank wijst de vordering af. Ze meent dat verweerders doen wat ze kunnen maar het nu éénmaal moeten redden met een beperkt aanbod.

Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens sprak zich op 16 juli 2009 uit over de zaak die Daniel Féret - voormalig voorzitter van het Front National – had aangespannen tegen de Belgische staat. Het Belgische gerecht veroordeelde Daniel Féret meermaals wegens inbreuken op de antiracismewetgeving. Een schending van het recht op vrije meningsuiting, aldus Féret. Niet waar, zegt het Hof. Een racistisch discours vormt een ernstige bedreiging voor de sociale vrede en politieke stabiliteit en daarom heeft elke democratische staat het recht om dit te bestraffen.

Ouders spannen op grond van het Vlaams decreet (10 juli 2008) een vordering tot staking in tegen de Vlaamse Gemeenschap en de scholen van hun kinderen wegens weigering tot redelijke aanpassingen voor een persoon met een handicap. De betwisting gaat over een tekort aan tolkuren Vlaamse Gebarentaal. In een omstandig gemotiveerd vonnis wijst de rechtbank de vordering af in de mate dat gericht is tegen de scholen maar acht ze gegrond ten aanzien van de Vlaamse Gemeenschap.

Een personeelsafgevaardigde wordt ontslaan omdat hij zonder mandaat van de ondernemingsraad (maar in naam van de ondernemingsraad) een groepsmailaccount aanvroeg en gebruikte om klanten te betrekken bij een protestbeweging tegen zijn werkgever. Er volgt een ontslag om dringende reden en een procedure tot erkenning hiervan voor de arbeidsrechtbank. Hij roept discriminatie in op grond van syndicale overtuiging en stelt een vordering tot staking in tegen de vordering die zijn werkgever inleidde voor de arbeidsrechtbank. In eerste aanleg wordt zijn vordering onontvankelijk verklaard, in hoger beroep ongegrond.

Tijdens de eedaflegging voor de gemeenteraad streekt een man zijn rechterarm schuin naar omhoog. Hij draagt aan zijn rechterhand een zwarte handschoen. De rechtbank is van oordeel dat door het brengen van een Hitlergroet hij aanzet tot haat.

Naar aanleiding van een banaal incident krijgt het slachtoffer racistische verwijten naar het hoofd geslingerd en krijgt het vervolgens slagen toegediend. De rechtbank weerhoudt slagen en verwondingen met verzwarende omstandigheden (artikel 405quater Strafwetboek) maar niet het aanzetten tot haat (artikel 20,2° van de wet van 30 juli 1981).

Een provincieraadslid verklaart in een persmededeling en tijdens televisie uitzendingen dat de toegang tot recreatiedomeinen aan allochtone jongeren moet ontzegd worden. De rechtbank oordeelt dat het recht op vrije meningsuiting niet absoluut is en hij door de gebruikte bewoordingen wel degelijk aangezet heeft tot haat, discriminatie of segregatie.

Een werknemer, slachtoffer van een arbeidsongeval, wordt ontslagen twee maanden voor de consolidatie van zijn letsels. Hij roept discriminatie in op grond van weigering van redelijke aanpassing en gezondheidstoestand. De rechtbank verwerpt de vordering aangezien er enerzijds geen sprake is van handicap en anderzijds het ontslag, voorzien in artikel 58 van de wet van 3 juli 1978, de rechtvaardigingstoets doorstaat aangezien een langdurige afwezigheid de arbeidsorganisatie stoort.

Een werkneemster, slachtoffer van een arbeidsongeval, kan het staande werk niet meer aan. De zaak betreft enerzijds een betwisting betreffende de opzeg, anderzijds wordt een discriminatie ingeroepen op grond van handicap. Na analyse van de opeenvolgende arbeidsovereenkomsten en het type werk dat dient verricht te worden besluit het Hof dat het staand werk een wezenlijke en bepalende beroepsvereiste is. Er is dus geen sprake van discriminatie.

Een man wordt vervolgd wegens aanzetten tot haat, discriminatie en segregatie. Verschillende artikels in een tijdschrift kunnen bestempeld worden als een inbreuk op de 'antiracismewet'. De man is evenwel noch auteur, noch uitgever, noch drukker of verspreider van deze artikelen en dus de vordering ten aanzien van hem is onontvankelijk.