In de cafetaria van een rusthuis doet een bezoeker, in het bijzijn van getuigen, een uitspraak ten aanzien van een stagiaire van vreemde afkomst waarvan de rechtbank de mening is toegedaan dat het gaat om het aanzetten tot discriminatie of haat. De dader herhaalt zijn standpunt op de parking van het rusthuis tegen de moeder van het slachtoffer. Hij verwees naar de Turkse origine van de slachtoffers. Het feit dat deze van Marokkaanse en niet van Turkse origine zijn is niet relevant. De door de dader toegeschreven nationale afstamming volstaat.

Sigfried Verbeke werd vervolgd voor het ontkennen van de genocide die tijdens de Tweede Wereldoorlog door het Duitse nationaal-socialistische regime is gepleegd. Samen met zijn broer leidde hij de organisatie VHO, die in heel België pamfletten en boeken van de belangrijkste Belgische en buitenlandse negationisten verspreidde. Ook via www.vho.org, een negationistische website, verspreidden ze hun negationistische ideeën.

Uit het gedrag en het taalgebruik tegenover het slachtoffer kan worden opgemaakt dat de slagen en verwondingen werden toegediend vanuit een haat tegen, het misprijzen van of de vijandigheid tegen een persoon wegens diens seksuele geaardheid.

Vier jongeren schopten een man van Sri Lankaanse nationaliteit van zijn fiets enkel en alleen omwille van zijn huidskleur, wat de rechter afleidde uit het taalgebruik dat ze daarbij hanteerden. Daarna werd de man ook nog geschopt.

Tijdens een fuif ontstaat er getouwtrek dat uitmondt in het toedienen van slagen, het brengen van de Hitlergroet met de bewoordingen “Sieg heil” alsook nog een aantal andere beledigingen ten aanzien van twee personen van Afrikaanse afkomst.

In de toiletten van een danscafé maakten twee volwassenen een jongeman van Indische origine uit voor “vuile bruine”. Er ontstond een woordenwisseling waarbij de beide mannen hun slachtoffer door de deur van het toilet duwden, waardoor deze op de dansvloer terechtkwam. Verschillende getuigen, waaronder de uitbater van het danscafé, bevestigden dat de daders de jongeman sloegen en stampten terwijl hij op de grond lag en hierbij luidop “vuile zwarte, vuile neger” riepen.

Het Hof van Cassatie heeft de uitspraak van het Hof van Beroep te Gent dd. 21 april 2004 inzake het openbaar Ministerie, het Centrum en de Liga voor Mensenrechten tegen drie vzw's niet verbroken.

Reeds bij het binnentreden van de zaak uitgebaat door beide slachtoffers hadden de beklaagden racistische opmerkingen gemaakt. Toch werden ze bediend. De hele situatie mondde uit in slagen en verwondingen. De rechtbank maakt niet enkel toepassing van de wet van 30 juli 1981 doch bij het bepalen van de strafmaat wordt ook gebruik gemaakt van het nieuwe artikel 8 van de wet van 25 februari 2003 (405quater Strafwetboek). De minderjarige dader geniet van de opschorting van de uitspraak. De twee meerderjarige daders, die de slachtoffers reeds vergoed hadden, lopen elk een werkstraf op van 90 uur.

Een ex-lid (uitgesloten) van een groepering met godsdienstig doel beklaagt zich er over dat hij het slachtoffer is van discriminatie en leidt een vordering tot staking in. De voorzitter van de rechtbank meent dat hij niet uitlegt over welke discriminatie hij zich beklaagt en verklaart de vordering ongegrond. Deze beslissing zal bevestigd worden door het Hof van Beroep te Luik (arrest van 6 februari 2006). Dit arrest zal verbroken worden door het Hof van Cassatie bij arrest van 18 december 2008.

De rechtbank heeft verschillende zaken samengevoegd waarvan er twee betrekking hebben op de wet van 30 juli 1981: de beschieting van een moskee en het toebrengen van slagen aan personen van vreemde afkomst. Vooraleer zich uit te spreken had de rechtbank een maatschappelijk onderzoek bevolen. Uit de gepleegde feiten en de maatschappelijke onderzoeken bleken racistische motieven wat volgens de rechtbank bijzonder ernstig dient genomen te worden aangezien ze een klimaat van onverdraagzaamheid voeden.