Een werknemer van de MIVB wordt gepest op het werk vanwege zijn Marokkaanse afkomst. De MIVB neemt een aantal maatregelen; ze brengt de werknemer onder meer in een andere dienst onder. Maar vanwege zijn gezondheidstoestand is hij vaak afwezig, en uiteindelijk wordt hij ontslagen.

In minder dan een maand tijd begaan de daders uiterst gewelddadige en nietsontziende aanvallen die blijk geven van een totaal misprijzen voor de slachtoffers. Een van de slachtoffers is een jonge homoseksuele man die een poging tot verkrachting ondergaat. De wijze waarop dat gebeurt is voor de rechter het bewijs dat de daad geïnspireerd was door de haat voor homoseksuele personen.

De Raadkamer van de rechtbank van eerste aanleg te Brussel heeft een aantal politiemensen doorverwezen naar de correctionele rechtbank. Ze werkten als spoorwegpolitie in het Zuidstation en werden aangeklaagd bij de algemene inspectie van de federale politie door nieuwe collega’s. het gaat om onmenselijke behandeling, valse proces-verbalen, slagen en verwondingen, willekeurige aanhoudingen en / of hechtenis. Slachtoffers van de feiten waren personen van vreemde afkomst, sommigen onder hen leefden in armoede, soms zonder documenten.

Een erkend en dus gesubsidieerd onthaaltehuis voor personen in moeilijkheden werft een blinde medewerker aan. Het dient een aanvraag in om een inschakelingspremie te krijgen. Die premie bestaat uit een financiële tussenkomst in loon en sociale bijdragen en moet het rendementsverlies compenseren. De premie wordt geweigerd omdat gecumuleerd met andere tussenkomsten het loon van de persoon in kwestie volledig gedekt zou zijn.

In 2005 worden op het kerkhof van Sint-Niklaas een aantal graven beschadigd. Een lokaal krantje van een politieke partij beweert dat de daders van allochtone afkomst zijn, wat niet strookt met de werkelijkheid. In een eerste fase wordt de verantwoordelijke uitgever vervolgd voor aanzetten tot haat, discriminatie of geweld. Een jaar na de feiten komen de schrijver van het artikel en de lokale hoofdredacteur in beeld. Ze worden uiteindelijk ook veroordeeld.

Een homoseksuele werknemer dient één klacht in bij de interne preventiedienst voor feiten die zowel konden vallen onder de toepassing van de wet van 25 februari 2003 (vroegere algemene antidiscriminatiewet) en onder de wetgeving inzake welzijn op het werk (wet van 4 augustus 1996). In beide wetgevingen is een vergoeding voorzien die de werkgever moet ontmoedigen de werknemer die klacht heeft ingediend te ontslaan en die laatste schadevergoeding toe te kennen voor het verlies van zijn job. In casu ging het om één klacht betreffende dezelfde feiten. Er kan dus geen sprake zijn van cumul van vergoedingen voorzien in beide wetgevingen, aangezien ze dezelfde doelstelling hebben.

Een cao van 1 februari 2005 voorzag een forfaitaire schadevergoeding door het bedrijf als dat een werkgarantie niet naleefde. Een werknemer vond dat die bepaling in strijd was met de antidiscriminatiewetten van 25 februari 2003 en 10 mei 2007.

In een hele reeks youtube filmpjes laat F.B. zich in bijzonder grove en kwetsende uit ten aanzien van een, ondertussen overleden, politica getroffen door een ongeneeslijke ziekte. Ook andere politici worden zwaar op de korrel genomen. Een aantal van zijn uitlatingen betreffen niet-moslims.

Een groep van negen jonge mannen wil een discotheek betreden maar de enige Belg van allochtone afkomst wordt geweigerd. Tal van redenen inzake controle, veiligheid, pasjessysteem worden aangevoerd door de verdediging. Aangezien deze redenen niet kunnen hard gemaakt worden besluit het Hof tot weigering van toegang op grond van afkomst.

Een jonge man is op stap met een travestiet. In een uitgaansbuurt krijgt hij slaag van zogenoemde hangjongeren. Volgens een getuige is de holebigemeenschap in die buurt vaak het slachtoffer van zinloos geweld. Op grond hiervan alsook de verklaringen van het slachtoffer besluit de rechtbank dat er sprake is van verzwarende omstandigheden, namelijk homohaat. De rechtbank motiveert omstandig de strafmaat.