Tijdens een identiteitscontrole reageert een vrouw, in een openbare ruimte, ten aanzien van de verbalisanten en ten aanzien van de omstaanders met gedragingen en bewoordingen die eigen zijn aan het nazisme.

Een jonge homoseksueel wordt ontvoerd en op een onmenselijke wijze toegetakeld om uiteindelijk bijzonder zwaar geslagen te worden voor hij naakt achtergelaten wordt in een veld waar hij overlijdt.

Een politieagent werd op het matje geroepen door zijn overste. De ruzie liep hoog op, en was te horen vanuit de nabije kantoren, toen de agent zijn overste bestempelde als ‘leugenaar’. De agent kreeg daarop een lichte berisping. Hij vocht die beslissing aan voor de Raad van State. Hij riep onder meer discriminatie op grond van syndicale overtuiging in als een van de redenen van de sanctie.

De ouders van een jongen, verlengd minderjarig, spanden een geding aan tegen het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH). Hun zoon zat sinds zijn jeugd al veertien jaar in een voorziening in Nederland, op 15 kilometer van hun woonplaats. Ze wilden hem daar houden, te meer vanwege de lange wachtlijsten in Vlaanderen. Het VAPH weigerde een verdere financiële tussenkomst.

Naar aanleiding van een meningsverschil tussen twee bestuurders slingeren de bestuurder en passagiers, van Noord-Afrikaanse afkomst, racistische verwijten en beledigingen naar de chauffeur van Afrikaanse afkomst. Er zijn getuigen.

Een huiszoeking verliep bijzonder ‘woelig’; de bewoner ondertekende het proces-verbaal met de naam van een bekende SS-overste. Toen de politieagenten in hun dienstwagen stapten, kwam de man naar buiten en bracht de Hitlergroet. Op een later document, nog steeds betreffende de huiszoeking, zou hij een swastika aanbrengen.

Twee mannen van Afghaanse afkomst dienden slagen toe aan een Gambiaan en zijn vriend. Ze gebruikten ook bewoordingen die verwezen naar de seksuele geaardheid van het slachtoffer. De mannen waren daags voordien al in een woordenwisseling verwikkeld geraakt.

Een man van Iraanse afkomst diende zijn kandidatuur als zelfstandig bankagent in, maar werd niet geselecteerd. Hij meende dat zijn afkomst daarbij een rol speelde. Zijn raadsman diende een verzoekschrift in om een forfaitaire schadevergoeding te krijgen. De voorzitter van de arbeidsrechtbank verklaarde zich bij uitspraak van 22 oktober 2012 onbevoegd en verwees de zaak door naar de arbeidsrechtbank.

Verschillende leden van de groep Bloed, Bodem, Eer en Trouw werden onder meer vervolgd wegens het toebrengen van slagen en verwondingen met verwerpelijke beweegreden; wegens aanzetten tot haat, discriminatie of geweld, onder andere jegens de Joodse gemeenschap; en wegens inbreuken op de Negationismewet. De correctionele rechtbank te Dendermonde oordeelde, in haar vonnis van 7 februari 2014, dat artikel 22 van de Antiracismewet vereiste dat de vereniging waaraan men zijn medewerking verleent zelf moest strafbare feiten gepleegd hebben opdat de medewerking strafbaar zou zijn.

Een scheidsrechter is actief binnen de eerste provinciale afdeling. Volgens de jaarlijkse evaluatie blijft hij normaal actief binnen deze categorie maar toch wordt hij gedegradeerd tot de 2de provinciale afdeling. Na het doorlopen van de eigen interne procedures van de sportbond waartoe hij behoort wordt hij in het gelijk gesteld en hij vraagt schadevergoeding via de burgerlijke rechtbank omwille van de fout waarvan hij het slachtoffer was, namelijk de aanpassing van het klassement waarvan hij vermoedt dat ze iets met zijn afkomst te maken heeft.