Een arbeider is meermaals afwezig omwille van zijn gezondheidstoestand. De werkgever ontslaat hem op grond van onaangepast gedrag en het disfunctioneren van de dienst door zijn afwezigheden.

De stad Brussel koos voor een exclusief (uitsluitend) neutraliteitsbeleid. Ze verbood daarom het dragen van religieuze symbolen in al haar instellingen, ook in instellingen voor hoger onderwijs en volwassenenonderwijs. De stad verhinderde zo jonge moslima’s met een hoofddoek lessen te volgen. De zaak gaf ook aanleiding tot een prejudiciële vraag aan het Grondwettelijk Hof (GW.Hof, 4-06-2020).

In kantoorlokalen wordt asbest verwijderd. De betrokken bediende vraagt om op een andere locatie of thuis te mogen werken, met ondersteuning van een medisch attest, aangezien het betreden van de lokalen haar extreme angst bezorgt. Ze is afwezig omwille van ziekte en wordt uiteindelijk ontslagen. De werkgever geeft hiervoor een aantal redenen op die vreemd zijn aan haar gezondheidstoestand. In eerste aanleg wordt haar vordering voor discriminatoir ontslag ongegrond verklaard.

Een man bezoekt een woning samen met zijn moeder die een hoofddoek en traditionele klederdracht draagt. Zijn kandidatuur wordt niet weerhouden. Wanneer zijn zus hetzelfde huis bezoekt wordt haar kandidatuur wel weerhouden.

Een man spreekt een persoon van Aziatische afkomst aan over het coronavirus en deelt uiteindelijk ook rake klappen uit.

Op haar Facebookpagina post een vrouw kwaadaardige boodschappen ten aanzien van de moslimgemeenschap.

Een man, onder meer vervolgd voor wapenbezit, plaatste meermaals bijzonder duidelijke en scherpe racistische boodschappen op zijn Facebookpagina.

Een beëdigd vertaalster weigert een uitspraak te vertalen en vergezelt haar boodschap met haatdragende en racistische uitspraken. Ook andere boodschappen op twitter getuigen van antisemitisme en racisme.

Een lesbisch koppel kust mekaar in het Brusselse zuidstation en krijgt een stamp toegediend.

De prejudiciële vraag luidde: « Schenden de artikelen 10 en 11ter, § 1, 5de lid van de Arbeidsovereenkomstenwet van 3 juli 1978 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in de mate de in deze artikelen vervatte verboden van opeenvolgende arbeidsovereenkomsten van bepaalde duur (artikel 10 van de Arbeidsovereenkomstenwet) en opeenvolgende vervangingsovereenkomsten (artikel 11ter, § 1, 5de lid van de Arbeidsovereenkomstenwet), niet kunnen toegepast worden wanneer er een opeenvolging is van arbeidsovereenkomsten van bepaalde duur en vervangingsovereenkomsten ?”.