Een man werkt als arbeider-fruitplukker door middel van opeenvolgende contracten. Op een bepaald moment neemt het bedrijf maatregelen inzake hygiëne waaronder een verbod op piercings valt. De man krijgt vervolgens geen contract meer aangeboden. Eerst is er een uitspraak over de nagenoeg naadloze opeenvolgende contracten wat dus resulteert in een ovbereenkomst van onbepaalde duur met alle verplichtingen die daaruit voortvloeien. Verder concludeert het Hof dat er geen sprake is van discriminatie aangezien de maatregel genomen is in het algemeen belang (hygiëne en voedselveiligheid) wat kan gezien worden als een objectieve en redelijke rechtvaardiging. De beperking is overigens opgelegd aan alle werknemers met uitzondering van diegenen die zijn tewergesteld in de administratieve lokalen.

Op 18 oktober 2007 sprak de Raad van State zich uit in het beroep tot schorsing van een lerares islamitische godsdienst, ten aanzien van de tenuitvoerlegging van de beslissing van de raad van beroep van het gemeenschapsonderwijs, waarbij haar beroep tegen het ontslag om dringende redenen door een van de basisscholen waar ze deeltijds was tewerkgesteld werd verworpen. Oorzaak van het ontslag was de weigering van deze lerares om – in weerwil tot het verbod in het schoolreglement om op het schooldomein kledij, tekens of symbolen te dragen waarmee zichtbaar een religieuze of levensbeschouwelijke aanhorigheid wordt uitgedrukt (m.u.v. godsdienst-leerkrachten binnen hun klaslokaal) – eenmaal buiten de klas haar hoofddoek af te nemen.

Bij de groendienst van een gemeente heerste een gespannen sfeer die met racisme te maken zou hebben: een werkneemster zou gepest worden. Ze werd uiteindelijk ziek en na vier jaar afwezigheid werd ze ontslagen. Ze heeft de Pestwet ingeroepen, het willekeurig ontslag, het misbruik van ontslagrecht en discriminatie.

Voorgeschiedenis - Arbeidsrechtbank Brussel, 7/06/2006 In 2003 heeft de heer L., postbeambte, klacht neergelegd bij zijn postmeester aangezien een collega hem geslagen had en racistische beledigingen naar het hoofd had gegooid.

Op 2 september wordt een medewerker van een horecazaak ontslagen naar aanleiding van een conflict met de zaakvoerder. Het formulier C4n dat wordt afgegeven aan betrokkene, meer dan een maand na het conflict, vermeldt als reden voor het ontslag: “kan zich niet aanpassen aan het land. Zou beter teruggestuurd worden naar de boesboes waar mensen elkaar aanvallen”.

Een vakbondsafgevaardige, werkzaam in een beveiligd bedrijf, maakt van haar toegangsbadge gebruik buiten de diensturen voor vervulling van syndicale activiteiten. Na één verwittiging wordt ze ontslaan. Andere afgevaardigden (van andere vakbonden), in een gelijkaardige situatie, werden niet gehinderd in de uitoefening van hun syndicaal mandaat of de uitvoering van hun arbeidsovereenkomst. Het Hof besluit dat de werkgever een discriminatoire situatie heeft gecreëerd.

Een man van Turkse origine solliciteert voor een job als technicus-verkoper. Zijn profiel stemt duidelijk overeen met de vacature. Hij stuurt een email om zijn kandidatuur te stellen. Hij krijgt een weigering per email maar onderaan bevindt zich nog een interne mail waaruit discriminatoire gronden blijken voor de weigering.

Een sollicitant van Marokkaanse origine zou na het vermelden van zijn naam te horen hebben gekregen dat een vacature voor meubelmonteerder reeds ingenomen was. Zijn vriend die onder een typisch Belgische naam belde, zou wel onmiddellijk een afspraak hebben gekregen voor een sollicitatiegesprek.

De zaakvoerder van een bedrijf verklaart publiekelijk dat hij geen personen van vreemde afkomst wenst aan te werven aangezien zijn klanten dit niet aanvaarden. In eerste aanleg stelt de arbeidsrechtbank dat het argument van de klanten niet mag meespelen doch dat er slechts sprake is van een potentiële discriminatie bij gebrek aan individueel slachtoffer. Het Arbeidshof legt een aantal prejudiciële vragen voor aan het Europees Hof van Justitie.

Een ergotherapeute vervangt gedurende twee jaar een ander personeelslid in een rusthuis voor bejaarden. Tijdens deze twee jaar heeft ze drie maal een epilepsieaanval. Wanneer de job vrijkomt wordt haar kandidatuur niet weerhouden. De directie verwijt haar een gebrek aan openheid over haar gezondheidstoestand. De arbeidsgeneesheer had haar geschikt verklaard voor de job. De rechtbank besluit tot een vermoeden van discriminatie.