Op 10 mei 2000 velde de correctionele rechtbank van Hasselt twee vonnissen in verband met het weigeren van allochtonen in twee dancings in het Hasseltse. In deze zaak betreft het de samenvoeging van drie dossiers over verschillende portiers van dezelfde dancing tegenover verschillende slachtoffers.

Een klant slingert de uitbater van een pitazaak racistische uitlatingen naar het hoofd, waarbij zowel de man, als de Turkse gemeenschap wordt beledigd. Dit gebeurt in de aanwezigheid van getuigen.

Het gaat in casu om aanzetten tot haat en geweld jegens een persoon van Turkse afkomst in het bijzonder en de Turkse gemeenschap in het algemeen. Uit het vonnis kan geen duidelijk feitenrelaas afgeleid worden.

Betreft een herhaaldelijke weigering om jongeren van allochtone herkomst toe te laten in een discotheek. De Rechtbank veroordeelt de uitbater en overweegt hierbij dat hett toelaten van een beperkt aantal vreemdelingen, waaronder Belgen die het uitwendig voorkomen van allochtonen vertonen, wijst op het negeren van de bepalingen van de racismewet. De Rechtbank stelt verder dat de houding van een bepaald cliënteel die de instelling van beklaagde frequenteren, geen voorwendsel mag zijn om de racismewet te negeren. Evenmin mag het argument aangehaald worden door beklaagde dat de rust niet verzekerd wordt, indien hij slechts een aantal vreemdelingen toelaat.

In een dossier van burgerlijke partijstelling door het Centrum sprak de correctionele rechtbank van Antwerpen op 23 juni 1999 een provincieraadslid van het Vlaams Blok vrij voor het brengen van de Hitlergroet tijdens een provincieraad. De rechtbank was van oordeel dat uit het armgebaar van de verdachte geen Hitlergroet kon afgeleid worden, "wel een grove minachting opzichtens een gesteld politiek orgaan als de provincieraad". De afwezigheid van verder objectief bewijs ter zake leidde tot de vrijspraak van beklaagde.

Na een aanrijding gaat een van de betrokken partijen, onder invloed van drank, tamelijk heftig te keer en beledigt de Somalische tegenligger als zijnde "een zwarte zak", "zwarte aap" en "zwart krapuul" en verklaart hierbij verder onder meer dat "Al die apen worden gelijkgetrokken, het in België ver gekomen is met die zwarte apen". Ook de politie die werd opgeroepen om de nodige vaststellingen van het verkeersongeval te doen, moet het ontgelden.

Twee allochtonen worden verschillende keren uitgemaakt voor "sale étranger, sale macaque, retournez chez vous". De rechter is van oordeel dat degene die deze uitspraken deed, hierdoor aanzet tot discriminatie en artikel 1 van de antiracismewet overtrad.

De uitlatingen van beklaagde luid gezegd aan een derde, terwijl er bovendien nog ander publiek in het restaurant aanwezig was: "zorg dat die makak van mijn eten blijft, anders sla ik u de kop in…" en "mee die zwette kan ik niet om", hierbij verwijzend naar de burgerlijke partij die hierop begon te huilen, vallen duidelijk onder toepassing van de wet van 30 juli 1981.

Het publiceren van een toespraak in een tijdschrift volstaat niet om het misdrijf dat gebeurd is ter gelegenheid van het uitspreken ervan om te zetten in een drukpersmisdrijf. De correctionele rechtbank is dan ook bevoegd om kennis te nemen van het misdrijf.

Uitschelden van een collega-dienster onder meer als "zwarte" en "die zwarte werkt niet graag zeker". De rechtbank oordeelt dat aan de openbaarheidsvereiste is voldaan en dat de gebruikte uitlatingen duidelijk het intentioneel karakter om aan te sporen tot discriminatie en haat op grond van de huidskleur vertolken.