Een man die tewerkgesteld is in een zwembad, krijgt zijn ontslag wanneer het zwembad aan renovatie toe is en meer dan een jaar gesloten zal zijn. Hij vermoedt dat zijn ontslag te maken heeft met zijn huidskleur.

Er ontstaat tussen een werkgever en werknemer een hevige discussie aangaande al dan niet onwettige afwezigheden en afspraken over de vrije dagen om te solliciteren. Uiteindelijk, na een aantal mails waarin de werkgever duidelijk een link legt met de godsdienst van de werknemer, besluit deze laatste de arbeidsovereenkomst te verbreken om dringende redenen.

Een werknemer van een begrafenisondernemer lijdt aan multiple sclerose. Hij vraagt, via een medisch attest, een aanpassing van zijn functie. Deze aanpassing wordt geweigerd en hij wordt ontslaan.

Het Arbeidshof oordeelde op 23 december 2011 dat een beveiligingsfirma geen rechtsmisbruik beging door een receptioniste te ontslaan die een bescheiden hoofddoek wilde combineren met haar uniform. In eerste aanleg oordeelde de arbeidsrechtbank op 27 april 2010 dat een werkgever aan zijn voltallige personeel een verbod mag opleggen om religieuze overtuigingen te veruiterlijken om het neutrale imago van het (commerciële) bedrijf te vrijwaren.

Een buschauffeur wordt ontslagen nadat hij terugkomt uit ziekteverlof. Hij meent dat het ontslag discriminatoir is. De werkgever daarentegen stoelt het ontslag op de talrijke klachten van klanten, het wantrouwen van de man ten aanzien van het bedrijf en zijn collega’s alsook de moeilijke werkorganisatie door de talrijke afwezigheden.

7 werknemers van Marokkaanse afkomst worden tegelijk ontslagen, terwijl sommigen onder hen al lang voor het bedrijf werkten. Er werken ook tal van andere ‘nationaliteiten’ in het tuinbouwbedrijf. De problemen schijnen ontstaan te zijn nadat 2 werknemers voor 6 weken in het volle hoogseizoen zonder toestemming op vakantie vertrokken.

In een aantal kantoren van een uitzendbureau worden in het kader van een strafonderzoek aanwijzingen teruggevonden dat bepaalde kantoren ingaan op de discriminatoire wensen van klanten. Het strafonderzoek draait op een sisser uit wegens de taal waarin het gevoerd werd. Er wordt dan een zaak aangespannen voor de burgerlijke rechtbank. Deze acht de feiten, op grond van wat zich in het strafbundel bevindt, bewezen in die zin dat de feiten blijkbaar gekend waren tot op het niveau van het bestuur dat zijn kantoorhouders niet bijstond en voorrang gaf aan de omzet. Maar van een algemeen discriminatoir beleid van het bedrijf kan volgens de rechtbank, zoals geformuleerd bij vonnis van 31 mei 2011, geen sprake zijn.

Een werknemer lijdt aan multiple sclerose. Hij laat zijn handicap erkennen door de VDAB zodat de werkgever tussenkomst in de loonkost kan aanvragen (VOP). De werknemer vraagt een arbeidsduurvermindering aan (ADV) die gecompenseerd kan worden door de VOP. De werkgever weigert en eist een nieuwe overeenkomst met tijdskrediet. De dag voor het tijdskrediet ingaat wordt de werknemer ontslaan.

Vier informatici worden ontslaan. Eén van hen genoot van een beschermd statuut op grond van zijn syndicale overtuiging. Hij kan evenwel enkel aanspraak maken op de vergoedingen voorzien in de betrokken CAO, terwijl de drie anderen kunnen genieten van onderhandelde voordelen.

Een politieagent werd op het matje geroepen door zijn overste. De ruzie liep hoog op, en was te horen vanuit de nabije kantoren, toen de agent zijn overste bestempelde als ‘leugenaar’. De agent kreeg daarop een lichte berisping. Hij vocht die beslissing aan voor de Raad van State. Hij riep onder meer discriminatie op grond van syndicale overtuiging in als een van de redenen van de sanctie.