Een man wordt vervolgd wegens aanzetten tot haat, discriminatie en segregatie. Verschillende artikels in een tijdschrift kunnen bestempeld worden als een inbreuk op de 'antiracismewet'. De man is evenwel noch auteur, noch uitgever, noch drukker of verspreider van deze artikelen en dus de vordering ten aanzien van hem is onontvankelijk.

Dit arrest past in het proces dat (onder anderen) het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding in 2002 aanspande tegen Abdel R. A. en Raphaël G., beheerders van de website www.assabyle.com van het Centre islamique belge (CIB) in Molenbeek.

Beklaagde wordt vervolgd omdat hij de genocide die tijdens de Tweede Wereldoorlog is gepleegd door het Duits nationaal-socialistisch regime heeft ontkend, schromelijk geminimaliseerd, gepoogd te rechtvaardigen of goedgekeurd te hebben tijdens een TV interview dat werd uitgezonden in een actualiteitsprogramma. Het argument als zou het om een politiek misdrijf gaan wordt verworpen.

Een vzw organiseert reizen voor bepaalde personeelsleden van overheidssectoren. Personen die ouder zijn dan 55 jaar kunnen van bijzonder gunstige voorwaarden genieten. De rechtbank meent dat er, naast een aantal inbreuken, wel degelijk sprake is van een schending van de anti discriminatiewetgeving, met name een discriminatie op grond van leeftijd die niet kan gerechtvaardigd worden.

Het slachtoffer van een arbeidsongeval was twee verschillende periodes afwezig vooraleer ze haar werk hervatte in aangepaste omstandigheden. Twee dagen later werd ze ontslagen. Ze vond dat het ontslag willekeurig en discriminatoir was.

Een scheidsrechter wordt ontslaan wanneer hij de leeftijd van 45 jaar bereikt heeft. In eerste aanleg meende de rechtbank dat er wel degelijk sprake was van discriminatie gelet op Richtlijn 2000/78 en de verplichting om richtlijnconform te interpreteren. Het Arbeidshof daarentegen meent dat op het ogenblik van het ontslag de omzettingstermijn nog niet was verstreken en daardoor enkel verticale verplichtingen vloeiden uit de Richtlijn. De enige bepaling die toen bestond betrof het verbod op discriminatie bij werving en selectie maar er bestond geen bepaling strijdig met de Richtlijn inzake leeftijdsdiscriminatie bij ontslag.

De feiten dateren van 2000. Een vastgoedmakelaar weigerde een appartement te laten bezoeken in het Brusselse aan een kandidaat-huurder,vanwege haar huidskleur, waarbij hij inriep dat de verhuurder weigerde te verhuren aan personen met een ‘zwarte’ huidskleur.

De correctionele rechtbank van Brussel herinnerde aan het feit dat een immobiliënkantoor zich niet kan verschuilen achter de (discriminatoire) eis van een eigenaar om niet aan “zwarten” te verhuren. “Door deze eis op te volgen en dus als tussenpersoon in de discriminatie op te treden, maakt een immobiliënkantoor zich schuldig aan discriminatie, of is hij alleszins als mededader van de eigenaar opgetreden. Rekening houdend met zijn intellectueel niveau, afgeleid uit zijn functie als immobiliën-agent, kon de dader het strafbare karakter van zijn gedrag niet negeren”. Het Centrum ontving een schadevergoeding van 650 euro.

In het kader van een cao was jobzekerheid ingevoerd voor werknemers die niet de overeengekomen pensioenleeftijd bereikt hadden. Wie die leeftijd wél bereikt had zou daardoor gediscrimineerd zijn.

Rekening houdend met de leeftijd, geleverde prestaties, toekomstperspectieven en nood aan effectieven voor het volgend seizoen mag een scheidsrechter niet meer in eerste klasse fluiten. De man roept onder meer leeftijdsdiscriminatie in.