Tijdens de eedaflegging voor de gemeenteraad streekt een man zijn rechterarm schuin naar omhoog. Hij draagt aan zijn rechterhand een zwarte handschoen. De rechtbank is van oordeel dat door het brengen van een Hitlergroet hij aanzet tot haat.

Naar aanleiding van een banaal incident krijgt het slachtoffer racistische verwijten naar het hoofd geslingerd en krijgt het vervolgens slagen toegediend. De rechtbank weerhoudt slagen en verwondingen met verzwarende omstandigheden (artikel 405quater Strafwetboek) maar niet het aanzetten tot haat (artikel 20,2° van de wet van 30 juli 1981).

Een provincieraadslid verklaart in een persmededeling en tijdens televisie uitzendingen dat de toegang tot recreatiedomeinen aan allochtone jongeren moet ontzegd worden. De rechtbank oordeelt dat het recht op vrije meningsuiting niet absoluut is en hij door de gebruikte bewoordingen wel degelijk aangezet heeft tot haat, discriminatie of segregatie.

Een man wordt vervolgd wegens aanzetten tot haat, discriminatie en segregatie. Verschillende artikels in een tijdschrift kunnen bestempeld worden als een inbreuk op de 'antiracismewet'. De man is evenwel noch auteur, noch uitgever, noch drukker of verspreider van deze artikelen en dus de vordering ten aanzien van hem is onontvankelijk.

Een jonge man beschadigt roerende en onroerende goederen o.m. door het aanbrengen van graffiti. Zo brengt hij op de zijgevel van een woning o.m. een Keltisch kruis en hakenkruis aan.

Beklaagde wordt vervolgd omdat hij de genocide die tijdens de Tweede Wereldoorlog is gepleegd door het Duits nationaal-socialistisch regime heeft ontkend, schromelijk geminimaliseerd, gepoogd te rechtvaardigen of goedgekeurd te hebben tijdens een TV interview dat werd uitgezonden in een actualiteitsprogramma. Het argument als zou het om een politiek misdrijf gaan wordt verworpen.

Ter gelegenheid van een concert houdt een hitler look-a-like een toespraak waarbij aangezet wordt tot haat ten aanzien van asielzoekers, homoseksuelen; dit alles gepaard met de Hitlergroet.

Père Samuel was vervolgd voor de Correctionele rechtbank te Charleroi wegens aanzetten tot haat, enerzijds omwille van de publicatie van een boek in 1996 (« Les Versets Angéliques ») en anderzijds omwille van publieke verklaringen ten aanzien van geschreven pers en televisie in 2002. De vervolging betrof hatelijke uitlatingen ten aanzien van migranten van Islamitische - Arabische afkomst, alsook een oproep tot kordate reactie door de westerse – Europese bevolking wegens de gevaren die deze migratie inhoudt.

De feiten dateren van 2000. Een vastgoedmakelaar weigerde een appartement te laten bezoeken in het Brusselse aan een kandidaat-huurder,vanwege haar huidskleur, waarbij hij inriep dat de verhuurder weigerde te verhuren aan personen met een ‘zwarte’ huidskleur.

De correctionele rechtbank van Brussel herinnerde aan het feit dat een immobiliënkantoor zich niet kan verschuilen achter de (discriminatoire) eis van een eigenaar om niet aan “zwarten” te verhuren. “Door deze eis op te volgen en dus als tussenpersoon in de discriminatie op te treden, maakt een immobiliënkantoor zich schuldig aan discriminatie, of is hij alleszins als mededader van de eigenaar opgetreden. Rekening houdend met zijn intellectueel niveau, afgeleid uit zijn functie als immobiliën-agent, kon de dader het strafbare karakter van zijn gedrag niet negeren”. Het Centrum ontving een schadevergoeding van 650 euro.