Een vrouw werkt voltijds als bediende. Ingevolge een ziekte vraagt ze een 'medische halftijdse betrekking' die wordt toegestaan. Op een bepaald ogenblik wordt dit geweigerd en de vrouw moet haar professionele activiteiten uiteindelijk stopzetten.

Een man wordt vervolgd vanwege zijn deelname aan een groepering die kennelijk en herhaaldelijk discriminatie verkondigd heeft (Antiracismewet, artikel 22); aangezet heeft tot haat via internet, onder meer door middel van een blog; en de Holocaust geminimaliseerd heeft.

Een vrouw werkte als bevoorraadster, maar moest na een paar jaar in de job een operatie aan de handen ondergaan. Ze vroeg daarop aan haar werkgever om aangepast werk. Hij weigerde dat en ontsloeg haar.

Een inpakster wordt ontslagen wegens ‘veelvuldige’ afwezigheid omwille van ziekte. Haar afwezigheid was te wijten aan pogingen om zwanger te geraken met medische bijstand. In eerste aanleg stelt de arbeidsrechtbank te Brussel, bij vonnis van 27 december 2011, haar in het ongelijk. Ze stelt hoger beroep in om het willekeurig ontslag aan te vechten.

Een ambtenaar had zware rugproblemen en kon zijn job als tolk, waarvoor hij lange tijd in een cabine moet stilzitten, niet meer uitvoeren. Uiteindelijk kreeg hij alleen nog vertaalwerk toegewezen.

Politieagenten in burger komen een winkel binnen en volgen de bediende naar de kelder. Ze halen hun wapen boven, de man wordt geboeid en geslagen, maar blijkbaar zonder reden en zonder dat de agenten zich identificeren. De camerabeelden bewijzen het geweld.

Een jonge homo werd gedwongen in een voertuig plaats te nemen en - onder bedreiging - de code van zijn bankkaart prijs te geven. De daders probeerden hem te verkrachten en lieten hem achter. De verzwarende omstandigheden worden weerhouden.

Een man van Iraanse afkomst dient zijn kandidatuur als zelfstandig bankagent in, maar hij wordt niet weerhouden. Hij meent dat zijn afkomst een rol heeft gespeeld. Zijn raadsman dient een verzoekschrift in om een forfaitaire schadevergoeding te krijgen.

Een dame van Turkse afkomst postuleert voor een job bij een reisagentschap. Haar kandidatuur wordt niet weerhouden en later zal ze er in slagen om een schriftelijk bewijs terug te vinden van de reden van de weigering. Bij een tweede sollicitatie, voor een andere job, wordt ze aangenomen. De relatie met haar diensthoofd verloopt bijzonder moeilijk en uiteindelijk wordt ze ontslagen. De rechtbank meent dat er wel degelijk sprake is van discriminatie bij de eerste sollicitatie maar dat er geen sprake is van pesten wegens haar afkomst noch van discriminatie bij het ontslag.

Een werknemer van de MIVB wordt gepest op het werk vanwege zijn Marokkaanse afkomst. De MIVB neemt een aantal maatregelen; ze brengt de werknemer onder meer in een andere dienst onder. Maar vanwege zijn gezondheidstoestand is hij vaak afwezig, en uiteindelijk wordt hij ontslagen.