Een ergotherapeute vervangt gedurende twee jaar een ander personeelslid in een rusthuis voor bejaarden. Tijdens deze twee jaar heeft ze drie maal een epilepsieaanval. Wanneer de job vrijkomt wordt haar kandidatuur niet weerhouden. De directie verwijt haar een gebrek aan openheid over haar gezondheidstoestand. De arbeidsgeneesheer had haar geschikt verklaard voor de job. De rechtbank besluit tot een vermoeden van discriminatie.

Een dame is motorisch gehandicapt aan de vier ledematen, verplaatst zich in een rolstoel en wordt bijgestaan door een assistentiehond. Ze bezoekt met familie een restaurant maar de hond wordt niet toegelaten. Volgens de uitbaters heeft de aanwezigheid van familie tot gevolg dat de assistentiehond een gezelschapshond wordt. De rechter beveelt de staking van de discriminatie alsook een dwangsom.

Eerste verzoekster is slechtziende en wordt steeds begeleid door haar assistentiehond. Op 6 oktober 2003 wilde zij samen met vier vrienden en geassisteerd door haar hond een hapje eten in een restaurant, filiaal van een grote keten. Het personeel weigerde echter het gezelschap te bedienen omdat honden niet toegelaten zijn in het restaurant.