Een jonge man met een handicap behoudt, na een eerste bezoek, contact met een prostitué. Ze kent de twee andere beklaagden en de jonge man wordt opgesloten om een diefstal op touw te kunnen zetten in het huis van zijn ouders. Tijdens zijn vrijheidsberoving wordt hij slachtoffer van diefstal, verkrachting en bijzonder erg toegetakeld. Zijn handicap werd weerhouden als verzwarende omstandigheid.

Een ervaren (solo) reiziger wenst deel te nemen aan een groepsreis naar Jordanië. Zijn deelname wordt geweigerd omdat hij doof is. Er wordt gevreesd voor contactproblemen met de medereizigers en de lokale bevolking, voor de veiligheid van de reiziger (bijvoorbeeld bij brand) en de redelijke aanpassingen (een eigen begeleider bovenop de Nederlandstalige groepsgids) worden te zwaar bevonden.

De preventie-adviseur/arbeidsgeneesheer beveelt voor een poetsvrouw geen werk aan boven de schoudergordel zoals het poetsen van hoge ramen of plafonds. Ander poetswerk is wel mogelijk. Er is dus geen sprake van definitieve arbeidsongeschiktheid dat een ontslag op grond van overmacht zou rechtvaardigen. De werkgever beschikt over een groot team poetsvrouwen en verschillende locaties. Een kleine aanpassing was dus mogelijk.

Het slachtoffer is motorisch gehandicapt en wordt bijgestaan door een getrainde assistentiehond. Omwille van de hond wordt haar toegang tot een restaurant geweigerd. Een deurwaarder stelt de weigering vast. De rechtbank meent dat de weigering discriminatoir was en de staking wordt beveeld.

Ouders spannen op grond van het Vlaamse Decreet (10 juli 2008) een vordering tot staking aan tegen de Vlaamse Gemeenschap en de school van hun zoon wegens weigering tot redelijke aanpassing voor een persoon met een handicap. De betwisting gaat over een tekort aan tolkuren Vlaamse Gebarentaal. De rechtbank wijst de vordering af. Ze meent dat verweerders doen wat ze kunnen maar het nu éénmaal moeten redden met een beperkt aanbod.

Ouders spannen op grond van het Vlaams decreet (10 juli 2008) een vordering tot staking in tegen de Vlaamse Gemeenschap en de scholen van hun kinderen wegens weigering tot redelijke aanpassingen voor een persoon met een handicap. De betwisting gaat over een tekort aan tolkuren Vlaamse Gebarentaal. In een omstandig gemotiveerd vonnis wijst de rechtbank de vordering af in de mate dat gericht is tegen de scholen maar acht ze gegrond ten aanzien van de Vlaamse Gemeenschap.

Een werknemer, slachtoffer van een arbeidsongeval, wordt ontslagen twee maanden voor de consolidatie van zijn letsels. Hij roept discriminatie in op grond van weigering van redelijke aanpassing en gezondheidstoestand. De rechtbank verwerpt de vordering aangezien er enerzijds geen sprake is van handicap en anderzijds het ontslag, voorzien in artikel 58 van de wet van 3 juli 1978, de rechtvaardigingstoets doorstaat aangezien een langdurige afwezigheid de arbeidsorganisatie stoort.

Een werkneemster, slachtoffer van een arbeidsongeval, kan het staande werk niet meer aan. De zaak betreft enerzijds een betwisting betreffende de opzeg, anderzijds wordt een discriminatie ingeroepen op grond van handicap. Na analyse van de opeenvolgende arbeidsovereenkomsten en het type werk dat dient verricht te worden besluit het Hof dat het staand werk een wezenlijke en bepalende beroepsvereiste is. Er is dus geen sprake van discriminatie.

Het slachtoffer van een arbeidsongeval was twee verschillende periodes afwezig vooraleer ze haar werk hervatte in aangepaste omstandigheden. Twee dagen later werd ze ontslagen. Ze vond dat het ontslag willekeurig en discriminatoir was.

Een ergotherapeute vervangt gedurende twee jaar een ander personeelslid in een rusthuis voor bejaarden. Tijdens deze twee jaar heeft ze drie maal een epilepsieaanval. Wanneer de job vrijkomt wordt haar kandidatuur niet weerhouden. De directie verwijt haar een gebrek aan openheid over haar gezondheidstoestand. De arbeidsgeneesheer had haar geschikt verklaard voor de job. De rechtbank besluit tot een vermoeden van discriminatie.