Een werknemer betwist de loonschaal die zijn werkgever toepast in functie van zijn diploma en zijn leeftijd. De werkgever voert o.m. als verweer aan dat de toegepaste collectieve arbeidsovereenkomst in strijd zou zijn met Richtlijn 2000/78/EU (algemene discriminatierichtlijn inzake arbeid). Het arbeidshof verwerpt dat argument: de Richtlijn was bedoeld om werknemers te beschermen tegen discriminatie.

Het Hof bevestigt een uitspraak geveld door de Arbeidsrechtbank te Kortrijk op 22 september 2009. De zaak draait rond het al dan niet op racistische motieven gestoeld ontslag. Een office-manager van een interimkantoor had in een kranteninterview kritiek geuit als zou zijn werkgever teveel aandacht besteden aan omzet en dus gevolg geven aan discriminatoire wensen van sommige klanten.

Een bediende, aangesloten bij het pensioenplan van zijn werkgever ontvangt, na zijn 65ste een aanvullend pensioenkapitaal. Hij betwist het onderscheid dat gemaakt wordt tussen gehuwden / samenwonenden en alleenstaanden. De arbeidsrechtbank te Brussel meent op 12 december 2008 dat zijn aanklacht ongegrond is. Het arbeidshof komt tot hetzelfde besluit.

De preventie-adviseur/arbeidsgeneesheer beveelt voor een poetsvrouw geen werk aan boven de schoudergordel zoals het poetsen van hoge ramen of plafonds. Ander poetswerk is wel mogelijk. Er is dus geen sprake van definitieve arbeidsongeschiktheid dat een ontslag op grond van overmacht zou rechtvaardigen. De werkgever beschikt over een groot team poetsvrouwen en verschillende locaties. Een kleine aanpassing was dus mogelijk.

Een opvangcentrum voor asielzoekers verspreidt folders bij de buurtbewoners voor een opendeurdag. Een man die de folder thuis had ontvangen voorziet deze van een commentaar met racistische connotatie en faxt hem, vanuit het bedrijf waar hij werkzaam is, ongeadresseerd terug naar het opvangcentrum. Hij wordt ontslagen om dringende reden aangezien hij indruist tegen de waarden van het bedrijf en het imago van het bedrijf schade heeft toegebracht. Het Hof meent dat voldaan is aan de veresiten van artikel 444 van het Strafwetboek, een ongeadresseerde fax kan immers bij verschillende mensen terechtkomen. Het ontslag om dringende reden was gerechtvaardigd.

Een schoonmaakster werd door haar werkgever ingezet op verschillende werven bij verschillende klanten, tot ze werd ontslagen vanwege afwezigheden wegens ziekte. Ze heeft een schadevergoeding gevorderd op grond van willekeurig ontslag, discriminatie en misbruik van ontslagrecht.

De firma Feryn installeert garagepoorten en weigerde om werknemers van vreemde origine aan te werven omdat het cliënteel enkel werknemers van Belgische origine zou wensen.

Een personeelsafgevaardigde wordt ontslaan omdat hij zonder mandaat van de ondernemingsraad (maar in naam van de ondernemingsraad) een groepsmailaccount aanvroeg en gebruikte om klanten te betrekken bij een protestbeweging tegen zijn werkgever. Er volgt een ontslag om dringende reden en een procedure tot erkenning hiervan voor de arbeidsrechtbank. Hij roept discriminatie in op grond van syndicale overtuiging en stelt een vordering tot staking in tegen de vordering die zijn werkgever inleidde voor de arbeidsrechtbank. In eerste aanleg wordt zijn vordering onontvankelijk verklaard, in hoger beroep ongegrond.

Een werkneemster, slachtoffer van een arbeidsongeval, kan het staande werk niet meer aan. De zaak betreft enerzijds een betwisting betreffende de opzeg, anderzijds wordt een discriminatie ingeroepen op grond van handicap. Na analyse van de opeenvolgende arbeidsovereenkomsten en het type werk dat dient verricht te worden besluit het Hof dat het staand werk een wezenlijke en bepalende beroepsvereiste is. Er is dus geen sprake van discriminatie.

Een man solliciteert als meubelmonteerder voor een vacature uitgeschreven bij de VDAB. Hij neemt telefonisch contact op maar bij het kenbaar maken van zijn naam krijgt hij te horen dat de vacature is ingevuld. Wanneer twee andere personen bellen lijkt de vacature nog niet ingevuld.