Bepaalde leden van de politieke groepering “Parti des Forces Nouvelles” worden vervolgd op grond van artikelen 1 en 3 van de wet van 30 juli 1981. Er werden klachten neergelegd door 76 natuurlijke personen, Belgen zowel als vreemdelingen, waaronder enkele politici, en door twee vzw's. Het programma van deze partij voor de gemeenteraadsverkiezingen van 9 oktober 1988 bevatte een aantal discriminatoire principes ten aanzien van niet-Europese vreemdelingen, zoals “de afschaffing van uitkeringen en andere sociale voordelen voor niet-Europese vreemdelingen, het niet verlengen van arbeidsvergunningen voor niet-Europese vreemdelingen,...het verzet tegen elke gedachte van toekenning van stemrecht aan vreemdelingen”.

Een vuilnisman weigert het huisvuil van een Marokkaanse gezin in te zamelen en vertelt verder op zijn ronde dat “er al problemen genoeg zijn met de migranten en dat ze er beter aan zouden doen om naar hun land terug te keren“.

Het hof van beroep van Luik besvestigt op 26 juni 1996 het vonnis van de correctionele rechtbank van Neufchâteau. Deze had op 19 december 1995, de vervolgingen op grond van de wet van 30 juli 1981 jegens een persoon die een jonge vreemdeling op een speelplaats van een school te Bertrix verbaal en fysiek heeft belaagd, ongegrond verklaard. De belager werd veroordeeld voor slagen en verwondingen, maar wat betreft het aanzetten tot haat, waarvoor zowel het parket als het CGKR vervolging hadden ingesteld, meende de rechtbank dat de intentie tot het openbaar aanzetten tot haat en racisme niet bewezen was.

Vijf Pakistani die in een café in Sint-Truiden iets willen drinken, worden niet besteld en krijgen te horen dat “die vijf bruine apen” het café moeten verlaten.

Een jongeman met een donkere huidskleur wordt in het bijzijn van zijn vrienden uitgescholden als "Scheißneger" en "Kannibale" en wordt hierbij geslagen met een stok.

Het hof van beroep bevestigt het vonnis, zoals uitgesproken door de correctionele rechtbank van Brussel op 11 april 1991. De correctionele rechtbank van Brussel overweegde in zijn uitspraak van 11 april 1991 dat de rol van een getuige zich beperkt tot het vermelden van wat hij gezien, gehoord of begrepen heeft. Het komt hem niet toe om zijn eigen mening of oordeel te verkondigen over de zwaarte van de feiten of over de verantwoordelijkheid van de dader. Een historicus, die reeds werd veroordeeld wegens het ontkennen van de genocide van het joodse volk, wordt derhalve niet opgeroepen als moraliteitsgetuige bij een strafproces op grond van de wet van 30 juli 1981.

Ter gelegenheid van de gemeenteraadsverkiezingen van 1988 wordt door de Parti des Forces Nouvelles campagne gevoerd waarin racistisch gedachtegoed niet wordt geschuwd onder het mom van de migratieproblematiek. De Kamer van Inbeschuldigingstelling analyseert zorgvuldig de aspecten vrijheid van meningsuiting en persdelict om uiteindelijk naar de correctionele rechtbank te verwijzen.

Weigering van toegang in een dancing. Volgens getuigenverklaringen zou de uitbater een systeem hanteren waarbij vreemdelingen een fotokopie van hun identiteitskaart moeten afgeven en vooraf voor een bepaald bedrag consumptiebonnen aankopen, willen zij tot de dancing toegelaten worden.

Het is een misdrijf in de zin van artikel 2 als een cafébaas weigert iemand te bedienen om redenen die inherent zijn aan de etnische herkomst van de betrokkene, en die niet gerechtvaardigd kunnen worden door zijn kledij, gedrag of dergelijke.

In de zin van artikel 3 van de wet van 30 juli 1981 tot bestraffing van bepaalde door racisme of xenofobie ingegeven daden, betekent het begrip “rassendiscriminatie” de onderscheiden, uitsluitingen, beperkingen of voordelen die gesteund worden op het ras, de huidskleur, de afkomst of de nationale of etnische afstamming, die als doel of als gevolg hebben de erkenning, het genot of de uitoefening van de gelijkheidsvoorwaarden van mensenrechten en fundamentele vrijheden, te vernietigen of in het gedrang te brengen.