Een persoon met een handicap wordt zwaar gepest op het werk. Het Hof maakt toepassing van artikel 442 ter van het Strafwetboek: belaging met verzwarende omstandigheden.

Twee mannen worden beschimpt en geslagen door de passagier van een wagen die naast hen reed toen ze hand in hand wandelden. De andere passagiers van de wagen komen niet tussen bij het toedienen van de slagen. De rechtbank analyseert de uiteenlopende verklaringen en leidt er uit af dat er wel degelijk sprake is van verzwarende omstandigheden en aanzetten tot geweld op grond van de seksuele geaardheid van de slachtoffers.

De voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg te Hoei had de staking bevolen van de indirecte discriminatie op grond van gezondheidstoestand. Het slachtoffer van deze discriminatie droeg een hoofddoek om haar kaalheid, ingevolge een medische behandeling, te verbergen. Het huishoudelijk reglement van de zaak verbood ieder hoofddeksel, de dame in kwestie was dus niet welkom. In beroep meen het hof dat de vordering van het Centrum onontvankelijk is want gesteund op een criterium dat niet bij de wet voorzien is. Eindbeslissing Bergen, 29 september 2015

De werkgever ontslaat een werkneemster voor zware fout ingevolge bewoordingen die ze geuit heeft op een facebookpagina waar tal van werknemers van het bedrijf actief op zijn. Bij de feitenanalyse blijkt dat de bewoordingen in hun context moeten geplaatst worden, en dat ze moeten genuanceerd worden gelet om een ruimer conflict binnen de onderneming. De bewoordingen mochten niet zonder reactie blijven maar een ontslag om zware fout was niet gerechtvaardigd.

Een opvoeder wordt, na lange periodes van afwezigheid, definitief ongeschikt verklaard door de externe dienst voor preventie en bescherming. Hij krijgt diezelfde dag nog zijn C4. 7 dagen later verklaart zijn huisarts hem geschikt. Hij vecht dus zijn ontslag aan.

Naar aanleiding van onderhandelingen betreffende een handelshuurovereenkomst maakt de verhuurder, tijdens een telefoongesprek dat zonder zijn medeweten wordt opgenomen, zijn twijfels bekend over de slaagkansen van de beoogde handelsactiviteit en maakt hij een opmerking over de afkomst van de echtgenote van de kandidaat huurder.

Een kankerpatiënte heeft ingevolge de behandeling te kampen met kaalheid. Daarom draagt ze een hoofddoek. Samen met haar gezin gaat het slachtoffer uit voor een etentje. De dienster wijst er op dat hoofddeksels niet toegelaten zijn. Het slachtoffer stelt een vordering tot staking in op grond van discriminatie omwille van gezondheidstoestand en de rechter kent haar vordering toe. Er is beroep aangetekend. Eindbeslissing Bergen, 29 september 2015.

Naar aanleiding van onderhandelingen betreffende een handelshuurovereenkomst maakt de verhuurder, tijdens een telefoongesprek dat zonder zijn medeweten wordt opgenomen, zijn twijfels bekend over de slaagkansen van de beoogde handelsactiviteit en maakt hij een opmerking over de afkomst van de echtgenote van de kandidaat huurder.

De heer F., beklaagde, had, in het bijzijn van twee getuigen en op de openbare weg, beledigende en racistische verwijten geformuleerd ten aanzien van de slachtoffers. Hij noemde ze “vuile negers (sic)” en moedigde ze aan om “terug te keren naar hun oerwoud (sic)”. De gebeurtenissen vonden plaats naar aanleiding van een banaliteit (betreffende onder meer het parkeren van een voertuig) en zonder provocatie vanwege de slachtoffers. Beklaagde had de aangevallen slachtoffers onder meer bedreigd en geslagen.

Een man werkt als arbeider-fruitplukker door middel van opeenvolgende contracten. Op een bepaald moment neemt het bedrijf maatregelen inzake hygiëne waaronder een verbod op piercings valt. De man krijgt vervolgens geen contract meer aangeboden. Eerst is er een uitspraak over de nagenoeg naadloze opeenvolgende contracten wat dus resulteert in een ovbereenkomst van onbepaalde duur met alle verplichtingen die daaruit voortvloeien. Verder concludeert het Hof dat er geen sprake is van discriminatie aangezien de maatregel genomen is in het algemeen belang (hygiëne en voedselveiligheid) wat kan gezien worden als een objectieve en redelijke rechtvaardiging. De beperking is overigens opgelegd aan alle werknemers met uitzondering van diegenen die zijn tewergesteld in de administratieve lokalen.