Een schoonmaakbedrijf stelt arbeiders te werk in een grootwarenhuis. Een zwarte bedrijfsverantwoordelijke begeeft zich naar het grootwarenhuis en deelt aan de tewerkgestelde arbeider (van Portugese herkomst) mee dat hij van werkplaats moet veranderen. Verscheidene personeelsleden van het grootwarenhuis nemen het op voor deze arbeider en beginnen de twee aanwezige zwarten (de bedrijfsverantwoordelijke en een arbeider met een zwarte huidskleur) te beledigen en te bedreigen (“sale nègre, c’est l’autre nègre qui partira, nous allons l’enculer, …”)

Een groepje minderjarigen bedreigde drie jongeren, waarvan één zwarte en één van Marokkaanse herkomst. Door het beledigingen en het dreigen met geweld, verhinderde dit groepje hen om dezelfde trein te nemen. Bovendien bleek dat de minderjarigen gekend waren voor hun racistische uitspraken en hun fascistoïde gedrag (hakenkruisen op hun schriften, nazi-groet, " I love Hitler ").

Drie ondersteunende vzw’s van de toenmalige politieke partij Vlaams Blok worden rechtstreeks gedagvaard door het Centrum en de Liga wegens kennelijk en herhaaldelijk bedrijven of verkondigen van discriminatie door een groep of vereniging. De rechtbank concludeert tot haar onbevoegdheid aangezien ze meent dat het om een politiek misdrijf zou gaan. Zie ook Hof van Beroep Gent 21 april 2004.

Een man raakt slaags met een allochtone familie. De volgende ochtend schrijft hij op een muur in de wijk: "Je chie sur ta sous race. Retourne dans ton pays, fils de pute de marocain ". Drie dagen later verwondt hij de broer van zijn eerste slachtoffer.

Op 22 juni 1998 weigert een café in Brussel een bestelling op te nemen van een klas met leerlingen van Turkse en Marokkaanse afkomst. Ondanks een gebrekkig onderzoek (het café is al twee jaar gesloten en van de eigenaar ontbreekt elk spoor, het personeel is nooit geïdentificeerd, laat staan ondervraagd, de enige bron is de lerares die zich burgerlijke partij gesteld heeft) beslist het parket om de eigenaar van het café te vervolgen op basis van artikel 1 en 2 van de antiracismewet.

Op 21 mei 2000 veroordeelt de correctionele rechtbank van Antwerpen de beklaagde tot een gevangenisstraf van 2 jaar met uitstel en geldboete van 40.000 BEF omdat hij zich als portier op verschillende momenten te buiten ging aan overmatig geweld.

Een allochtoon werd de toegang tot een café geweigerd omdat de portier ten onrechte van oordeel was dat het slachtoffer de week ervoor enkele vrouwen had lastiggevallen. De beklaagden gaven toe dat deze weigering op een vergissing berustte.

Op 10 oktober 1999 werd het slachtoffer de toegang tot een dancing geweigerd. Officieel mocht hij niet binnen omdat hij niet over een lidkaart beschikte, maar de klager vermoedde dat de weigering ingegeven was door racistische motieven en diende dan ook klacht in.

In aanwezigheid van anderen krijgt een allochtoon tijdens een verhitte discussie te horen dat hij een “kwaadaardig iemand is die altijd ruzie zoekt en dat hij “sale bougnoul” is.

De Correctionele Rechtbank van Antwerpen is van oordeel dat de 'Hitlergroet', het strekken van de rechterarm met geopende palm in de richting van de raadzaal, onbetwistbaar verbonden is met een fascistisch regime dat uitgaande van een vermeende suprematie van het ene ras boven het andere, overging tot het plegen van allerlei misdaden waaronder genocide. Het uitbrengen van de Hitlergroet kan niet op een andere manier geïnterpreteerd worden dan een verwijzing naar deze praktijken waardoor wordt aangezet tot discriminatie, haat, geweld en rassenscheiding jegens een groep, wegens zijn ras, huidskleur, afstamming of nationaliteit.