Door het personeel van het ziekenhuis werden er onder andere opmerkingen gemaakt zoals "jullie komen in dit land en moeten jullie maar aanpassen". Andere patiënten die bijvoorbeeld Engels of Spaans spraken, mochten onderling wel hun moedertaal spreken. In het huishoudelijk reglement dat patiënten ontvangen bij het begin van hun opname, werd hier niets over vermeld. Deze feiten, samen met de beledigingen van andere patiënten over de afkomst van de Turkse meisjes, zorgde ervoor dat zij zich niet goed voelden op de afdeling.

Unia nam contact op met de ombudsdienst van het ziekenhuis en wees erop dat het - des te meer - voor psychiatrisch patiënten zeer belangrijk is dat zij zich veilig voelen in de afdeling en dat men zijn gevoelens het best kan uitdrukken in zijn moedertaal. De ombudsdienst kaartte de situatie aan bij de teamverantwoordelijke van de PAAZ en bij de directie van het ziekenhuis. Het personeelslid dat vijandige opmerkingen maakte, werd hierop aangesproken.

Het interne reglement werd aangepast: patiënten mogen onderling hun moedertaal spreken, maar tijdens groepssessies wordt er gevraagd om in de mate van het mogelijke een universele taal te spreken. Deze regel werd ook opgenomen in het huishoudelijk reglement. In het jaarverslag van het ziekenhuis maakt het ziekenhuis het engagement om op een positieve manier om te gaan met diversiteit.