De aankondiging van een financiële instelling dat de afhaallimiet aan bankautomaten voor 60-plussers beperkt werd tot €1.000, veroorzaakte heel wat reacties. Ook het Centrum ging een gesprek aan met de bank, omdat er zich mogelijk een probleem van discriminatie op grond van leeftijd stelde. De maatregel werd ingetrokken.

Ten gevolge van een ongeval kon een lerares zich nog maar moeilijk verplaatsen. Ze was nog steeds arbeidsgeschikt, maar de arbeidsgeneesheer adviseerde haar om trappen en frequente verplaatsingen te vermijden. Haar aanvraag om voortaan in één enkel schoolgebouw les te geven werd aanvankelijk geweigerd, waarop ze een beroep deed op het Centrum. De schooldirectie kwam uiteindelijk terug op haar beslissing.

De Ancienne Belgique (AB) had in de loop van september 2010 contact opgenomen met het Centrum om advies te vragen en te vernemen welke maatregelen de AB moest nemen voor de komst van Sexion d'Assaut, een Franse rapgroep die in bepaalde songs homofoob taalgebruik hanteert. Het standpunt van het Centrum werd samengevat in het persbericht dat verscheen op 4 oktober 2010: geen preventieve censuur, wel alert zijn voor bepaald taalgebruik en bepaalde gebaren.

In september 2008, in het kader van de voorbereiding van het Autosalon van 2009, gaf een automobielonderneming de opdracht aan een uitzendbureau om 'tweetalige informateurs' aan te werven. De vacature richtte zich tot studenten of werkzoekenden.

Een makelaar, gespecialiseerd in de verhuur van vakantiewoningen, vermeldde op zijn website dat bepaalde woningen niet verhuurd werden aan groepen jongeren onder de 25 jaar. De maatregel was ingegeven door een aantal negatieve ervaringen. Na een constructieve dialoog met het Centrum verving de makelaar de arbitraire leeftijdsgrens door objectievere voorwaarden met betrekking tot de samenstelling van de groep en de aard van de activiteiten.

Een werkneemster in de waszaal van een rusthuis vroeg haar werkgever om in plaats van de relatief nauwsluitende werkkledij met logo een traditionele Arabische klederdracht te mogen dragen. Er werd een compromis gevonden: hetzelfde werkpak, maar dan enkele maten groter zodat het tegemoet komt aan haar geloofsvoorschriften.

Een rolstoelgebruiker kon als eigenaar van een appartement de vergadering van mede-eigenaars niet bijwonen, omdat die georganiseerd werd op een ontoegankelijke plaats. Het Meldpunt Discriminatie Leuven en het Centrum overhaalden de syndicus uiteindelijk om een toegankelijke locatie te kiezen.

Een man met een aangeboren afwijking aan de ledematen werd afgewezen voor een functie, hoewel hij over de nodige competenties beschikte. Na tussenkomst van het Centrum erkende de werkgever de discriminatie en kwam het tot een financieel vergelijk met het slachtoffer.

Een ziekenhuis weigerde om de assistentiehond van een patiënte toe te laten, maar herzag deze beslissing op verzoek van het Centrum voor wat betreft de ruimten die zonder specifieke hygiënische maatregelen toegankelijk zijn voor bezoekers.

In een advertentie formuleerde een vastgoedmakelaar discriminerende voorwaarden die een huiseigenaar stelt met betrekking tot de herkomst van de huurder ('Geen zwarten'). Het Centrum ontmoette deze makelaar om zijn standpunt hierover te horen en om na te gaan welke stappen hij wilde nemen om een einde te maken aan deze discriminatie.