Het Centrum ontving een melding van een vrouw die haar identiteitskaart moest vervangen en daartoe een pasfoto met hoofddoek had afgegeven. De foto werd niet aanvaard omdat de betrokken gemeente strenge voorwaarden oplegde voor pasfoto’s met hoofddoek: niet alleen het voorhoofd, maar ook de slapen en haargrens moesten toonbaar zijn. Die voorwaarden waren niet van toepassing voor haardracht.

Een persoon met een beperkte mobiliteit krijgt te horen dat hij zijn huisdier (een kat) niet meer gratis mag meenemen op het vliegtuig. Maar de vervoersvoorwaarden van de luchtvaartmaatschappij stellen duidelijk dat iedereen kleine huisdieren (van 6 kilogram of minder) gratis mag meenemen in de cabineruimte, terwijl grote huisdieren tegen 50 euro extra in de bagageruimte moeten worden vervoerd. De maatschappij beroept zich voor het gemaakte onderscheid op veiligheidsredenen (eventuele obstructies bij evacuatie van personen met een beperkte mobiliteit).

Een instelling bevoegd voor het onthaal van minderjarigen met een problematische familiale situatie verspreidde een informatiefiche op het internet. Daarop stond te lezen: 'Een minderjarige die openlijk zijn/haar homoseksualiteit toont kan niet langer ontvangen worden, rekening houdend met het feit dat wij bijna niet meer beschikken over eenpersoonskamers.'

Een 16-jarige meisje in een instelling voor bijzonder jeugdzorg had beslist om de hoofddoek te dragen. Maar het interne reglement van de instelling bevatte een verbod op het dragen van religieuze symbolen; op basis daarvan werd ze maandenlang onder druk gezet om haar hoofddoek af te zetten.

Een vrouw met een handicap die een hoofddoek draagt had een aanvraag ingediend om te worden opgenomen in een instelling voor personen met een handicap waar het mogelijk is om zelfstandig te wonen onder begeleiding. Omdat de instelling vanwege de hoofddoek van de vrouw geen gevolg gaf aan die vraag, nam haar zus contact op met het Centrum.

Het Centrum ontving een melding over de website van een politieke partij. Die had een link gepubliceerd naar de website van VHO (Vrij Historisch Onderzoek), waarvan de auteur, Siegfried Verbeke, veroordeeld is voor inbreuk op de wet van 23 maart 1995 tot bestraffing van het ontkennen, minimaliseren, rechtvaardigen of goedkeuren van de genocide die tijdens de Tweede Wereldoorlog door het Duitse nationaal-socialistische regime is gepleegd - het ging daarbij met name om de informatie op en de inhoud van zijn website.

Een tweedejaarsstudente geneeskunde had acute spierpijn die zich bij inspanning manifesteerde. Omdat ze geen uren aan een stuk kon schrijven, vroeg ze haar faculteit om haar examens in juni mondeling of aan de hand van meerkeuzevragente mogen afleggen . De faculteit weigerde.