Naast raciale discriminatie blijft handicap de belangrijkste discriminatiegrond waarover het Centrum meldingen krijgt in 2014. Ongeveer 1 op 5 geopende dossiers gaat over handicap.’ Maar liefst 32 procent gaat over de drempels die mensen ervaren, bijvoorbeeld bij de gemeentediensten, openbaar vervoer of culturele centra. Dat verontrust ons,’ zegt Patrick Charlier, directeur van het Centrum. 

Een burgerrecht, geen privilege

 ‘15 procent van de bevolking heeft een beperking. Voor hen is toegankelijkheid een burgerrecht. Het is bijzonder pijnlijk te constateren dat het vandaag eerder wordt beschouwd als een privilege,’ klinkt het resoluut.

‘Toegankelijk hangt nu af van de politieke prioriteiten of de goede wil van de ambtenaren voor het thema handicap,’ gaat Charlier verder. ‘Zo krijg je grote verschillen in de toegankelijkheid van verschillende publieke diensten. Bij de ene kan je met een handicap zonder problemen terecht, bij de andere kan je zelfs niet binnen. Er zijn dringend richtlijnen nodig’, zegt  hij.

Integraal toegankelijkheidsplan

Ons land moet in sneltempo het gat dichtrijden tussen ambitie en realiteit. Charlier: 'Al in 2009 ratificeerden de overheden in ons land het VN-Verdrag voor de Rechten van de Personen met een Beperking. De helft van de postkantoren in ons land zijn niet toegankelijk voor personen met een handicap. Hetzelfde geldt voor het onderwijs: in  Vlaanderen zijn slechts 3 schoolgebouwen op de 10 toegankelijk, in Wallonië-Brussel is dat 1 op de 10.'

'Het Centrum pleit dan ook voor een integraal toegankelijkheidsplan bij elke publieke dienst. Voor alle types handicap. Met een duidelijke timing om te voorkomen het plan verzandt in goede wil’, klinkt het. Tegen 2019 moeten de plannen op tafel liggen.