In 2018 nam het aantal dossiers over racisme verder toe bij Unia

21 maart 2019
Actiedomein: Alle domeinen
Discriminatiegrond: Racisme

Voor het vierde jaar op rij behandelde Unia meer dossiers over racisme. Dat aantal steeg op één jaar tijd met 11%: van 782 dossiers over racisme in 2017 naar 866 in 2018. ‘België is geen racistisch land, maar dat neemt niet weg dat raciale discriminatie bestaat. Er is geen actieplan om racisme te bestrijden op alle bestuursniveaus. Dat moet er komen.’ Donderdag 21 maart is het de internationale Dag tegen racisme.

'Mensen zijn het mikpunt van racisme op de huizenmarkt, in de fitness, tijdens het winkelen of op het openbaar vervoer. Klanten die geen computer op afbetaling konden kopen omdat ze niet de Belgische nationaliteit hadden of een man die geen appartement kon huren vanwege zijn huidskleur. Vorig jaar opende Unia 209 soortgelijke dossiers over incidenten in het domein goederen en diensten, tegenover 156 het jaar daarvoor,’ zegt directeur Els Keytsman. 

Samenleving

Naast het uitsluiten van mensen, ziet Unia in haar dagelijks werk een beeld verschijnen van een samenleving die openlijk een racistische toon aanslaat en zelfs agressie gebruikt. ‘Klappen krijgen en uitgescholden worden in een discotheek, het overkwam een vrouw met Afrikaanse roots. Of een vuilnisman die plots een racistische tirade over zich heen krijgt. Unia telde dit jaar 95 dergelijke dossiers. In 2017 waren dat er 84,’ gaat ze verder.

Ook op internet werden surfers geconfronteerd met virulent racisme. ‘De teller in het domein media staat bij Unia op 215. 68% daarvan gaat over racisme op het net,’ vertelt Keytsman.

Rechtszaken

In 2018 zag Unia 16 keer een reden om vanwege racisme naar de rechter te stappen. ‘Telkens gevallen die te ernstig waren om nog rond de tafel te zitten. Dossiers over racistisch geweld bijvoorbeeld. Of onze vraag om te onderhandelen werd bewust genegeerd,’ legt Keytsman uit.

Nationaal actieplan in regeerakkoord

‘Racisme bestaat overal. Het is dus goed om daar met een campagne op te wijzen. Racisme mag geen taboe zijn. Maar we mogen niet over het hoofd zien dat er een nationaal actieplan om racisme aan te pakken ontbreekt. De slachtoffers van racisme wachten daar al sinds 2001 op en willen dat terugvinden in de nieuwe regeerakkoorden,’ onderstreept Keytsman.

‘Een actieplan dat alle maatschappelijke domeinen bestrijkt en een repressieve en preventieve kant heeft. Om daarin te slagen moeten de federale overheid, de overheden van gewesten en gemeenschappen en de lokale overheden samenwerken,’ besluit Keytsman.