Een ergotherapeute die met een vervangingscontract was tewerkgesteld in een rusthuis, oefende gedurende twee jaar haar functie uit naar tevredenheid van de werkgever. Toen die functie voor onbepaalde duur vrij kwam, stelde ze haar kandidatuur. Die werd echter niet weerhouden. In een persoonlijk onderhoud vertelde de verantwoordelijke van het rusthuis haar dat de reden hiervoor haar gezondheidstoestand was. De kandidate lijdt namelijk aan epilepsie. Toen het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding navraag deed, bevestigde de verantwoordelijke schriftelijk dat de kandidate niet werd weerhouden omdat ze over haar gezondheidstoestand niet open was geweest.

Daarop verzocht het Centrum de Brusselse Arbeidsrechtbank een einde te stellen aan deze vorm van discriminatie. In zijn vonnis bevestigt de Rechtbank nu dat hier wel degelijk sprake is van discriminatie op grond van gezondheidstoestand. Dit betekent een belangrijke stap vooruit in de strijd tegen deze vorm van discriminatie.

De Rechtbank herinnert er in zijn vonnis aan dat de werknemer geen enkele verplichting heeft om zijn of haar (toekomstige) werkgever in te lichten over een ziekte of een handicap waardoor hij of zij getroffen is. Deze informatie behoort immers tot de persoonlijke levenssfeer, behalve indien de ziekte of de handicap bij de uitoefening van de functie een bedreiging vormt voor de veiligheid van de werknemer, de collega's of derden.

Verder herinnert de Rechtbank eraan dat het aan de arbeidsgeneesheer toekomt om uit te maken of de werknemer al dan niet geschikt is om een bepaalde functie uit te oefenen, met respect voor het beroepsgeheim. In het voorliggende geval bevestigde de arbeidsgeneesheer echter dat de gezondheidstoestand van de kandidate geen enkel gevaar inhield. Het verwijt van de werkgever dat de kandidate niet open is geweest over haar gezondheidstoestand, bevestigt volgens de Rechtbank het vermoeden dat bij de aanwerving sprake was van discriminatie op grond van gezondheidstoestand.

Op deze manier - en voor het eerst in het kader van het arbeidsrecht - wordt gebruik gemaakt van de mogelijkheid om de bewijslast te verlichten, voorzien in de wet van 25 februari 2003 ter bestrijding van discriminatie. Kan voor de rechtbank een vermoeden van discriminatie worden aangetoond, dan dient de tegenpartij te bewijzen dat ze niet heeft gediscrimineerd, wat de directie van het rusthuis in dit geval niet kon.

Naast de symbolische overwinning heeft het slachtoffer, nog steeds werkloos, de mogelijkheid om in een nieuwe procedure ten gronde een schadevergoeding te vorderen.

Het Centrum vindt dit vonnis een heel belangrijk precedent voor alle kandidaat werknemers met gezondheidsproblemen.