Een vrouw solliciteert voor een job onder haar eigen naam en onder een fictieve naam. Ze ontvangt telkens een verschillend antwoord en meent daarom dat er sprake is van discriminatie op basis van het beschermd kenmerk nationale of etnische afstamming. Het arbeidshof oordeelt evenwel dat andere elementen het verschil in behandeling afdoende kunnen verklaren. Het arbeidshof wijst de discriminatievordering af omdat onvoldoende werd aangetoond dat de nationale of etnische afstamming mee een rol speelde.

Het arbeidshof kent een gecumuleerde schadevergoeding toe van drie maal zes maanden brutoloon aan een vrouw die werd ontslagen tijdens een periode van moederschapsrust.

Het arbeidshof oordeelt dat het ontslag van een vrouw discriminerend is, maar dat de schadevergoeding voor discriminatie uit de antidiscriminatiewet niet kan worden gecumuleerd met de schadevergoeding voor kennelijk onredelijk ontslag uit CAO nr. 109.

In een polis van een verzekering gewaarborgd inkomen wordt een uitzondering voorzien voor het geval waarin de arbeidsongeschiktheid voortvloeit uit een psychische aandoening van de verzekerde. Het arbeidshof oordeelt dat deze bepaling in strijd is met de antidiscriminatiewet en bijgevolg nietig is. Het arbeidshof bevestigt hiermee een vonnis van de arbeidsrechtbank Antwerpen, afdeling Mechelen van 11 januari 2022.

Een werkgever uit de publieke sector weigert redelijke aanpassingen. Het arbeidshof oordeelt dat een werknemer die multiple sclerose heeft, gediscrimineerd wordt. Het hof legt op basis van het Waals decreet van 6 november 2008 ter bestrijding van bepaalde vormen van discriminatie, positieve maatregelen op aan de werkgever.

Er is geen sprake van een discriminatoir ontslag wanneer een vrouw wordt ontslagen tijdens haar afwezigheid wegens ziekte nadat ze haar (langdurige) arbeidsongeschiktheid telkens laattijdig ter kennis bracht van haar werkgever.

Een arts werkte als gynaecoloog in een ziekenhuis en moest stoppen op 65-jarige leeftijd. Het arbeidshof oordeelde dat er geen sprake was van discriminatie op basis van leeftijd. De stopzetting was objectief gerechtvaardigd door een legitiem doel en de middelen voor het bereiken van dat doel waren passend en noodzakelijk.

Het arbeidshof oordeelt in deze zaak dat tekortkomingen op het vlak van de preventie en bescherming tegen seksuele intimidatie op het werk, indirecte discriminatie vormen ten aanzien van de vrouwen op de werkplaats. Het arbeidshof legt een aantal positieve maatregelen op.

In een vonnis van 13 februari 2020 oordeelde de arbeidsrechtbank dat het ontslag van een diensthoofd bij een sociale huisvestingsmaatschappij discriminatoir was (op grond van de gezondheidstoestand). Anders dan de arbeidsrechtbank oordeelt het arbeidshof dat het ontslag niet discriminatoir was.